instalacja: 12 fotografii czarno-białych i barwnych,
druk cyfrowy, PCV, 100 × 100 cm każda, wym. całości:
400 × 300 cm; 10 talerzy wypełnionych woskiem; podstawa,
płyta MDF, 116 × 116 cm
nr inw. DTZSP/138/1–22; zakup 2006
film 16 mm Sztuka konsumpcyjna, 1972,
kopia cyfrowa, czarno-biały, bez dźwięku, 6 min 3 s
nr inw. DTZSP/964; zakup 2006

W latach 1972–1974 Natalia LL opracowywała fotograficznie i filmowo ideę Sztuki konsumpcyjnej, czyli takiej, dla której surowcem jest rzeczywistość sama w sobie. Wspólnym motywem powstałych w tym czasie prac są kobiety konsumujące banany, parówki i kisiel – pokarm symbolizujący bogactwo wrażeń zmysłowych, których człowiek doświadcza i które chłonie (często wbrew swej woli) w każdej chwili swojego istnienia. Modelki oddają się tej czynności jak pieszczocie. Ich zmultiplikowane wizerunki tworzą erotyczny kod. W filmach z kolekcji Zachęty występują blondynka z bananem (nr inw. DTZSP/963) oraz brunetka połykająca budyń (nr inw. DTZSP/964).

Według Natalii LL sztuka może zostać zdefiniowana tylko poprzez świadomą kreację, a każde nawiązanie, interpretacja, analiza są post w stosunku do „sztuki konsumpcyjnej”. Teoria ta znalazła wyraz w serii prac zatytułowanych Sztuka postkonsumpcyjna (1975). Po 18 latach artystka wróciła do tego tematu w dziełach Przestrzeń Aluzyjna i Calamitas Erotica. Na fotografii z 1993 roku widzimy przystrojoną w czerwone sztuczne anturie plastikową czaszkę, która trzyma w zębach banana.

Katarzyna Poźniak