10 fotografii czarno-białych, papier fotograficzny,
5 fotografii 20 × 30 cm, 5 fotografii 30 x 20 cm
nr inw. DTZSP/175/1–10; zakup 2007

Ciągłość nieskończoności to cykl prac powstałych nad tatrzańską rzeką Białka, rozpoczęty w 1983 roku. Przedstawia on owalne, wygładzone przez nurt górskiej rzeki kamienie oraz temporalne gesty artysty wpisywane w ciągłość czasową i energetyczną natury. Utopia racjonalności konfrontowana z nieskończonością nabiera w tych pracach egzystencjalnego i kontemplacyjnego charakteru. Kamienie otoczaki wyciągane z nurtu, numerowane, układane w chwilowe kompozycje – kompozycje, które i tak zostaną zmienione przez żywioł – są fotografowane i filmowane. Czarno-biała fotografia znakomicie wydobywa strukturę granitu i podkreśla jej entropię energetyczną, zbliżoną do entropii pikseli składających się na obrazy techniczne: fotografię, film i wideo.

Ważną cechą filmów Zygmunta Rytki jest to, że nie są montowane, ich bieg odzwierciedla czasową integralność działań artysty z kamerą. Twórca często specyficznie nią operuje: trzymając jedną ręką kamerę przy oku, rejestruje działania realizowane drugą ręką przed obiektywem. Ręce, kamera oraz oko tworzą neuronowo-elektroniczny, techniczno-biologiczny, subiektywno-obiektywny układ, zanurzony w kontinuum trwania i nieskończoności. W przypadku pracy z kolekcji Zachęty na fotografiach widzimy rękę artysty operującego pod światło soczewką optyczną.

Piotr Krajewski