obiekt; metal, popiół; 32 x 25 x 1 cm, nr odbitki/nakład 1/1
nr inw. DTZSP/812; zakup 2017

Meta Obraz Dychotomia Procesu Andrzeja Dudka-Dürera z 2014 roku to obiekt składający się z metalowego owalnego półmiska (lub tacy), którego wnętrze jest poczerniałe i zwęglone. Gładkie, złotawe krawędzie stają się ozdobną ramą dla resztek popiołu ze spalonych fotografii artysty i metalowej powierzchni zniszczonej ogniem, na której powstał czarno-brunatno-srebrny wzór o zróżnicowanej fakturze.

Spalanie fotografii (czy też innego przedmiotu związanego symbolicznie z artystą) to powtarzający się motyw w twórczości Andrzeja Dudka-Dürera, często łączony z performansem (np. Tworzenie – Niszczenie z 1979 roku). Adam Sobota zauważa w katalogu Andrzej Dudek-Dürer. Rekonstrukcja tożsamości. Fotografia i wideo. Prace z lat 1965-2005: „W każdym […] przypadku fotografia spełnia dla artysty wszechstronne zadania. Powinna być nie tylko dokumentacją, ale także poprzez swoje walory estetyczne i metaforyczne posiadać zdolność do uchwycenia istoty działania artystycznego. Odpowiada to oczywiście ogólnej koncepcji działań Andrzeja Dudka-Dürera, dla którego dzieła sztuki są tylko znakami nieustannego procesu kreatywności (czemu wyraz daje np. kończąc zazwyczaj swoje performance spaleniem planszy z napisem »copyright by AD«)”. Przykładem pracy, w której artysta wykorzystał popiół ze spalonych fotografii, może być  z kolei Dezintegracja V z 1979 roku.

Obiekt prezentowany był na zbiorowej wystawie fotograficznej „Dualizm fotografii” w Galerii „Domek Romański” we Wrocławiu (12.02.–12.03.2016).

Karolina Dzimira-Zarzycka