Perfect Harmony

Perfect Harmony

film; wideo (czarno-białe, dźwięk); plik cyfrowy; 3 min 45 s, 1280x736, 5:3
nr inw. DTZSP/685, zakup 2013

Praca Pauliny Gedymin Perfect Harmony to film trwający 3 minuty i 45 sekund, zrealizowany w 2012 roku. W 2013 roku został uhonorowany nagrodą Grand Prix na 1. Festiwalu Sztuki Wideo Green Age organizowanym przez Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim. Czarno-biały film składa się z kilkunastu sekwencji, w których artystka, na plaży, na tle morza, wykonuje szereg czynności. Większość z nich odgrywa ubrana w czarny płaszcz, stojąc za drewnianym stołem o zniszczonym, porysowanym blacie.

Nagranie zaczyna się około 10-sekundowym „szumem” na ekranie, charakterystycznym dla nieodbierających sygnału telewizorów. Zamiast typowego szumu słychać dźwięki wiosennego parku: ptaki i niewyraźne głosy dochodzące z oddali. Kolejne ujęcia: - postać biegnie po plaży (słyszany dźwięk: stąpanie po drewnianych schodach); - artystka przelewa wodę z szklanki do szklanki (dźwięk: metalowe kuleczki rozsypywane po szklanej powierzchni) i odstawia szklankę na blat (dźwięk: zbicie szyby); - artystka czesze szczotką włosy (dźwięk: odklejanie z jakiejś powierzchni taśmy klejącej); - artystka maluje usta szminką (dźwięk: przesuwanie dłoni po napompowanym gumowym balonie); - artystka gniecie w dłoniach kartkę papieru (dźwięk: gniecenie plastiku); - artystka rozbija o stół blatu jajko (dźwięk: wystrzał z broni palnej) oraz rozdziela w dłoniach rozbitą skorupkę (dźwięk: otwieranie puszki z napojem gazowanym); - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży; - artystka recytuje fragment utworu Z legend II Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (dźwięk: męski głos recytujący wskazany fragment); - scena recytowania przeplatana ujęciem dłoni gładzącej drugą rękę (dźwięk: przesuwanie dłoni po napompowanym gumowym balonie); - artystka uderza drewnianą pałeczką o pałeczkę (dźwięk: uderzenia w bęben); - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży; - artystka rozrywa kartkę papieru (dźwięk: przesuwanie trybików maszyny); - artystka obiera marchewkę obieraczką (dźwięk: tarcie o siebie dwóch przedmiotów wykonanych z metalu); - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży; - dotykanie palcem drugiej dłoni; (dźwięk: pojedyncze uderzenia w strunę gitarową oraz talerz perkusyjny); - artystka wylewa wodę ze szklanki na blat stołu (dźwięk: wylewanie wody na miękką powierzchnię); - pstryknięcie palcami (dźwięk: upadek na ziemię ciężkiego przedmiotu); - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży; - artystka gra na flecie prostym (dźwięk: wiolonczela); - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży; - artystka kroi marchewkę w plastry (dźwięk: mechanicznie uderzenia o metalicznym brzmieniu); - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży; - artystka rozbija szklankę o blat stołu (dźwięk: uderzenie twardym przedmiotem o płaską powierzchnię); - powtórzenie sceny z artystką czeszącą włosy; - powtórzenie sceny z postacią biegnącą po plaży, która ostatecznie wybiega poza kadr.

Napisom końcowym (realizacja: Paulina Gedymin / głos: Robert Olech / opieka artystyczna: Ryszard Jędroś  / w filmie został wykorzystany fragment utworu „Z legend II” K. K. Baczyńskiego / ASP Wrocław) towarzyszy odgłos stąpania po drewnianych schodach.

Karolina Dzimira