Grabowski Artur
Artur Grabowski pseud. Boski Arti, Arti Grabowski ur. w 1977 roku w Dąbrowie Górniczej. W latach 1998 – 2003 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Universidad Castilla la Mancha w Cuenca (stypendium programu Socrates-Erasmus, Hiszpania 2002). Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 2003 roku w Pracowni Działań Medialnych prof. Antoniego Porczaka krakowskiej ASP w dziedzinie sztuki performans. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Od 2011 roku Artur Grabowski jest adiunktem w Pracowni Sztuki Performans Katedry Intermediów macierzystej uczelni. Zajmuje się performansem, wideo artem, malarstwem, tworzy obiekty i instalacje. W latach 200 –2007 współpracował z poznańskim Teatrem Porywacze Ciał. W latach 2003–2010 związał się z krakowskim Stowarzyszeniem Fort Sztuki, z którym współorganizował polsko-azjatycki Festiwal Sztuki Performance NIPAF (Galeria Krzysztofory, Kraków, 2003). Artysta zaangażował się w powstanie krakowskich edycji: 12. i 13. Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Performance Zamek Wyobraźni (2004, 2005) oraz Międzynarodowego Festiwalu Akcji Interakcje (od 2006). Był także kuratorem części poświęconej sztuce performans w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatrów A PART (2005, 2006) oraz kuratorem artystycznym XIII Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Akcji Interakcje w Piotrkowie Trybunalskim (2011). Jest autorem ponad dwustu performansów wykonywanych w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Azji. Działania Artura Grabowskiego dotyczą uwikłania człowieka w społeczne reguły (Materialoza, 2001; CV, 2004), konwencji kulturowych (Octoberfest, 2003), a także krytyki wymierzonej w polski nacjonalizm (Made in Poland, 2004) i świat sztuki (Visiting Guest, 2003; Potem, 2009). W działaniach performatywnych, opatrzonych często tytułami będącymi wieloznacznymi grami słownymi, artysta oscyluje na granicy ironii i absurdu. Wspólną cechą realizowanych akcji jest wystawianie własnego ciała na ekstremalne doświadczenia i wykorzystanie efektu zaskoczenia. Obok działań wyrażających prześmiewczą postawę wobec kultury, roli artysty i widza, które obnażają bezmyślność i miałkość odbioru sztuki, twórca podejmuje również uniwersalne w swej wymowie tematy, dotyczące kondycji współczesnego człowieka (Animalia – Grupa I, 2009), jego relacji z otaczającym światem oraz poczucia wyobcowania (Performances polowe – Uniesienia, 2009; Przerwa obiadowa, 2009).
W zbiorach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuki Pięknych znajdują się filmy wideo dokumentujące performansy zrealizowane w 2009 w galerii BWA Awangarda we Wrocławiu, w ramach wystawy Artura Grabowskiego AFTERPARTY.
Patrycja Sikora